На 24 септември 1957 година, Барселона го отвори својот нов дом “Камп Ноу”. Денот на инаугурацијата беше вистинска пресвртница во историјата на клубот, симбол на растот, амбицијата и идентитетот на Барса.
Од Лес Кортс до новата ера
Пред “Камп Ноу”, Барселона играше на легендарниот “Лес Кортс”, стадион кој уште од 1922 година постојано се прошируваше за да го прими сè поголемото семејство на навивачи. Но, по Втората светска војна, јасно беше дека клубот има потреба од нешто поголемо, нешто што ќе ја одрази големината и иднината на ФК Барселона.
Пресуден момент беше доаѓањето на Ладислао Кубала, еден од најдобрите играчи во историјата на клубот. Неговото присуство предизвика невиден интерес и ги засили гласовите дека Барса мора да изгради нов стадион, достоен за своите соништа.
Почеток на една легенда
На 28 март 1954 година, пред 60.000 навивачи, беше поставен камен-темелникот на стадионот чие име во буквален превод значи “Новиот терен”. Архитектите Франсеск Митјанс и Жозеп Сотерас, со поддршка од Лоренцо Гарсија Барбон, ја добија задачата да го изградат стадионот на иднината. Работата траеше три години, цената речиси се квадриплираше, а клубот влезе во големи долгови. Но Барселона доби нешто бесценето.
Големиот ден: 24 септември 1957
Инаугурацијата се совпадна со празникот на Ла Мерсе, заштитничка на Барселона. Целиот град беше во боите на синото и гранатата. Над 90.000 гледачи влегоа на новиот “Камп Ноу” за да присуствуваат на спектаклот: свечена миса, химна во чест на стадионот, настап на хорови, ослободување на 10.000 гулаби и голема каталонска сардана на тревникот.
Првиот натпревар беше пријателски меч меѓу Барселона и полска Варшава. Еулогио Мартинез го постигна првиот гол во историјата на “Камп Ноу”, а Барса славеше со 4-2. Тоа беше симболичен старт на новата ера.
Од тогаш до денес
“Камп Ноу” започна со капацитет од 93.000 гледачи, а подоцна беше проширен на над 115.000. Тука се одиграа легендарни натпревари, финалиња, историски победи и моменти кои го дефинираа значењето на Барса за Каталонија и за светскиот фудбал.
Со текот на децениите, стадионот се модернизираше, но остана едно: чувството дека “Камп Ноу” е повеќе од стадион. Тоа е храм, место каде што се испишува историјата на еден од најголемите клубови во светот. Сега повторното отворање на стадионот со последните надградби се очекува со нетрпение, а иако новиот модерен стадион има свои поддржувачи, има и критичари кои велат дека не требаше да се сруши еден од најлегендарните светски стадиони.
