ОФИЦИЈАЛНО: Дејвид Бекам, иконата на англискиот фудбал, ја доби највисоката кралска почест и сега е „Сер Дејвид“. Веста одекна како бомба низ светот, крунисувајќи ја неговата блескава кариера и хуманитарна работа. И додека британските медиуми се занимаваат со неговиот приватен пех и семејните драми, македонската спортска јавност има сосема поинакви, живи сеќавања на англискиот ас. Сеќавања на битки во кои титулата „Сер“ не значеше ништо.
За нас, Бекам не е само ѕвездата од Манчестер Јунајтед. Тој е централната фигура од незаборавните квалификациски дуели за ЕУРО 2004, кога Македонија го тресеше „Гордиот Албион“. Кој може да го заборави ремито (2:2) во Саутемптон, кога Артим Шаќири со легендарниот гол од корнер го понижи Дејвид Симан и ја замолкна цела Англија?
Врвот на драмата сепак беше во Скопје. На преполниот Градски стадион, во атмосфера што вриеше, нашите рисови одиграа мераклиски и поведоа со голот на Ѓорѓи Христов. Англија беше на колена, а тензијата можеше да се сече со нож. Токму тогаш, Бекам го презеде товарот. По еден контроверзен пенал, тој ја смести топката во мрежата за победа од 1:2. Тоа беше момент кој и денес предизвикува полемики, момент на триумф за него, но и доказ за машкиот отпор на нашите херои.
Затоа, додека светот му се поклонува на „Сер Дејвид“, ние ќе паметиме нешто друго. Ќе го паметиме како големиот ривал кој беше доведен до работ на своите можности, тестиран во скопскиот котел како ретко кога во кариерата. Кралот му даде титула, но вистинскиот тест на карактерот го помина токму тука, на македонско тло.
