Формула 1 падокот, уживајќи во редок момент на тишина, беше потресен во средата, на 9 јули 2025 година. Во потег што испрати шокантни бранови од Милтон Кинс до Штутгарт, Ред Бул ГмбХ објави итно отпуштање на Кристијан Хорнер, човекот кој служеше како единствен шеф на тимот во неговото целосно 20-годишно постоење. Веста, сама по себе бомба, слета истовремено со заглушувачките гласини дека каменот-темелник на тимот, четирикратниот светски шампион Макс Верстапен, е на прагот на сензационален трансфер во ривалскиот Мерцедес.
Тајмингот беше брутален како и самата одлука. 14-те освоени титули на Хорнер завршија не со прослава, туку во мрачниот период по разочарувачкото Британско Гран При, кое го остави некогаш доминантниот тим на далечното четврто место кај конструкторите. Овој сеизмички настан поставува фундаментално прашање кое удира во срцето на колапсот на династијата на Ред Бул: Дали ова беше егзекуција на лидер кој изгубил контрола, тим кој е скршен и чија ѕвезда веќе е замината? Или, пак, беше очајнички коцкарски потег во последен момент – крал жртвуван за да се спаси кралството?
Целиот овој хаос се случува поради еден човек – возачот околу кого се кршат копјата и се води дебатата дали е еден од најголемите во историјата на спортот, ако не и најголем. Во продолжение, погледнете го видеото кое ја отвора токму таа дискусија.
View this post on Instagram
Анатомија на падот: Моќ, перформанси и лични непријателства
Ненадејното заминување на Кристијан Хорнер не е резултат на еден единствен неуспех, туку финален, катастрофален колапс на структура ослабена од три клучни фактори: вакуум во моќта, јавен скандал и пад на перформансите на патеката.
Првиот потрес кој ја дестабилизираше империјата на Ред Бул беше смртта на ко-основачот и главен покровител на Хорнер, Дитрих Матешиц, во октомври 2022 година. По неговата смрт, Хорнер беше изложен на покрута, корпоративна структура под водство на извршниот директор Оливер Минцлаф во Салцбург, што веднаш предизвика борба за моќ.
Овој внатрешен конфликт еруптираше во јавноста во февруари 2024 година, кога Хорнер беше обвинет за “несоодветно однесување”. Иако беше ослободен од обвиненијата, сагата создаде “токсичен облак” околу него. Токму во овој период, Јос Верстапен, влијателниот татко на Макс, изјави дека тимот ќе “експлодира” ако Хорнер остане на позицијата, обвинувајќи го дека “глуми жртва, а тој е тој што ги предизвикува проблемите”. Анимозитетот никогаш не престана, а медиумите известија за “жестока расправија” помеѓу Јос и Хорнер на Силверстоун, само неколку дена пред отказот.
Внатрешните превирања се совпаднаа со катастрофален “одлив на мозоци” – заминувањето на легендарниот дизајнер Адријан Њуи и спортскиот директор Џонатан Витли. Ова, заедно со падот на перформансите на патеката, каде што Ред Бул падна на четвртото место, му го одзеде на Хорнер последниот и најсилен аргумент: победувањето.
Коцкањето со Верстапен: Приказна за две теории
Централното прашање е едноставно: Дали Хорнер е отпуштен затоа што Макс си оди, или за да се спречи неговото заминување?
Теорија А: Жртвено јагне
Според оваа теорија, раководството на Ред Бул заклучило дека Макс Верстапен веќе е изгубен. Неговото одбивање да се обврзе за тимот по 2025 година и отворениот флерт со Мерцедес биле јасни сигнали. Со отпуштањето на Хорнер, кој претседаваше со колапсот, одборот го држи одговорен и го прави жртвено јагне за крајот на династијата.
Теорија Б: Последен очајнички потег
Алтернативната теорија тврди дека отстранувањето на Хорнер е пресметан, иако очајнички, потег за да се смири таборот на Верстапен. Јавниот конфликт со Јос Верстапен можеби резултирал со ултиматум “тој или ние”. Соочени со загуба на својот најголем адут, одборот го избрал возачот пред шефот на тимот. Експерти како Мартин Брандл од Sky Sports сметаат дека со овој потег “поголема е веројатноста Верстапен да остане”, бидејќи изворот на личните тензии е отстранет.
Сенката на “Сребрената стрела”: Како Мерцедес ја одигра играта
За тоа време, Мерцедес и Тото Волф не беа пасивни набљудувачи. Тие вешто ја играа играта со медиумите за да го дестабилизираат својот најголем ривал. Волф отворено говореше за контактите со Верстапен, поставувајќи рокови за одлука за возачите во својот тим, со што создаде огромен притисок врз Ред Бул. Дури и ако Верстапен никогаш не потпише за Мерцедес, кампањата на Волф веќе донесе огромна победа: придонесе за падот на неговиот главен ривал и ја фрли целата организација на Ред Бул во состојба на длабока криза.
Заклучок: Нова ера, неизвесна иднина
Падот на Кристијан Хорнер го означува крајот на една ера. Предизвикот пред новиот шеф, Лоран Мекиес, е монументален. Тој наследува скршена организација и ѕвезда чија лојалност е во најдобар случај, тенка. Целиот Ф1 грид сега го задржува здивот, чекајќи ја одлуката на Верстапен, која ќе го преобликува пазарот на возачи и ќе ја дефинира конкурентноста за годините што доаѓаат.
