На денешен ден, 6 септември 1995 година, на легендарниот стадион “Вембли”, се случи момент кој засекогаш го промени фудбалот. Во пријателски натпревар помеѓу Англија и Колумбија, еден човек одлучи дека историјата е поважна од сигурноста. Тој човек беше Рене Игита, а неговиот потег е познат како “ударот на шкорпијата”.
Триесет години подоцна, оваа одбрана сè уште важи за најлудиот, најхрабриот и најиновативниот потег што некогаш е виден на еден фудбалски терен.
“Можев да ја фатам топката… но, ајде да влеземе во историјата!”
Натпреварот бил досаден. Публиката свиркала. И тогаш, се случил моментот. По еден навидум безопасен удар на Џејми Реднап, топката одела директно во рацете на Игита. Но, наместо рутинска одбрана, тој го направил незамисливото. Се фрлил нанапред и со петиците, во стил на шкорпија, ја избил топката од гол-линијата.
“Можев безбедно да ја фатам топката… но, не, ајде да влеземе во историјата!”, е еден од најпопуларните коментари на Јутјуб, кој совршено го опишува моментот. Самиот Игита подоцна изјавил дека го направил тоа за да ја забавува публиката. И успеа во тоа.
Погледнете го потегот кој го остави светот без здив:
Кој беше Рене Игита? Повеќе од само голман
За оние кои не го знаат, Рене Игита не беше обичен голман. Тој беше револуционер. Познат по прекарот “Ел Локо” (Лудакот), тој е еден од пионерите на стилот “голман-чистач” (sweeper-keeper), голман кој постојано излегува од својот гол, дрибла и учествува во играта.
Но, тој беше и неверојатен голгетер. Во својата кариера постигнал дури 41 гол, повеќето од пенали и слободни удари. Неговиот најпознат гол е оној против Ривер Плејт во полуфиналето на Копа Либертадорес, кога со “бомба” од слободен удар предизвика ерупција на стадионот и еден од најстраствените коментаторски изливи во историјата.
Погледнете го голот кој ја одреди судбината на универзумот:
Наследството на “Лудакот”
Игита беше уметник кој го користеше теренот како свое платно. Тој беше непредвидлив, харизматичен и, пред сè, забавен. Неговата кариера беше исполнета со моменти на генијалност, но и со големи грешки, како онаа на Светското првенство во 1990 година против Камерун.
Но, токму тоа го правеше посебен. Тој е доказ дека фудбалот не е само тактика и статистика, туку и страст, уметност и лудост. И затоа, 30 години подоцна, неговиот “удар на шкорпијата” сè уште е симбол на сè што е убаво во оваа игра.
