Турскиот фудбал, кој во последните неколку години привлекува огромни ѕвезди со неверојатни плати, се наоѓа пред целосен финансиски колапс. Според последните извештаи објавени од самите клубови, четирите најголеми тима – Галатасарај, Фенербахче, Бешикташ и Трабзонспор, заедно должат неверојатни 1.34 милијарди евра!
Овие бројки, кои се незамисливи за речиси секој друг клуб во Европа, отворија жестока дебата за тоа како е воопшто возможно овие клубови да функционираат и зошто УЕФА не реагира.
Долг до гуша: Кој колку должи?
Финансиските извештаи се застрашувачки:
- Галатасарај: 500 милиони евра
- Фенербахче: 387 милиони евра
- Бешикташ: 366 милиони евра
- Трабзонспор: 88 милиони евра
“Една милијарда евра долг за фудбал кој е речиси негледлив и со минимални успеси во Европа”, “Свети боже, знаев дека се во долгови, ама овие бројки се луди”, се само дел од коментарите на социјалните мрежи.
Како е ова возможно? Улогата на државата и Ердоган
Одговорот, според познавачите на состојбите, лежи во директната поврзаност на клубовите со државата. Владата на претседателот Реџеп Таип Ердоган со години им дозволува на клубовите да работат со огромни загуби, кои за секоја друга компанија би значеле банкрот.
“Владата на Ердоган им дозволува на турските клубови да работат со ниво на долг што за која било друга фирма би значело бришење од берзата. Фудбалот е добра дистракција од глупостите што ги прави владата”, објаснува еден од коментарите.
Клубовите добиваат огромни заеми од државните банки, кои потоа никогаш не ги враќаат, а владата им помага да добијат и спонзорски договори кои не се реални за пазарот. На овој начин, тие можат да си дозволат да носат играчи како Едерсон де Мораеш, кој наводно заработува повеќе од двојно отколку во Манчестер Сити, или Един Џеко, чија плата е поголема од целиот годишен буџет на некои клубови.
Ќе има ли последици?
Иако според правилата на УЕФА овие клубови одамна требаше да бидат санкционирани, се чини дека тоа нема да се случи. “Нема да има никакви последици. Можат да се задолжат до бесконечност и ништо нема да се случи”, гласи еден од најпопуларните коментари.
На крајот, ова е само уште еден доказ за тоа како политиката и моќта можат да ги искриват сите правила на играта. Додека другите клубови се борат со финансискиот фер-плеј, турските гиганти продолжуваат да живеат на работ на амбисот, заштитени од државата.
