Ако го погледнете „на око“, Џејлен Брансон не изгледа како типичен кошаркарски суперстар. Тој е едвај нешто над 180 сантиметри, нема долги раце како Виктор Вембањама, веројатно не би победил во спринт против повеќето НБА бекови, а ниту во теретаната не изгледа како некој што со леснотија крева огромни тежини.
Но, тестот на окото лаже. Затоа што Џејлен Брансон е граден… за најголемите сцени.
Има причина зошто Никс секогаш се вртат кон него кога е тешко, кога треба да се сврти моментумот или кога очајно им треба кош. Брансон одговара на тие повици подобро и поутешно од било кој автоматски систем. Неговиот избор за МВП на НБА Купот не е изненадување, туку само потврда на она што сите веќе го знаеме.
Мајстор во светот на гигантите
Додека Сан Антонио Спарс го напаѓаа со триото Стивен Касл, Деарон Фокс и Дилан Харпер, Брансон трпеше удари цели 40 минути и не попушти.
Податокот дека Никс беа за 18 поени подобри од Спарси додека Брансон беше на теренот објаснува сè – неговата вредност, неговата тежина и неговиот придонес.
Лидер кој ги подарува заслугите
Она што го прави посебен е неговиот карактер. По последниот свиреж, наместо да трча кон камерите, тој прво ги прегрна своите резерви: Тајлер Колек, Џордан Кларксон и Мичел Робинсон. Како вистински лидер, тој јавно истакна дека без нив трофејот немаше да стигне во Њујорк. Со оглед на тоа што секој играч добива по 500.000 долари за освоениот Куп, тие резерви имаа голем мотив, а Брансон се погрижи да ги добијат сите заслуги.
Патот на Брансон до МВП титулата во Купот:
- Четвртфинале: 35 поени против Торонто (13/19 од поле).
- Полуфинале: 40 поени против Орландо.
- Финале: 25 поени и 8 асистенции против Спарси.
- Куп просек: 29, 33, 37, 35, 40, 25 поени со неверојатни 46% за три поени.
Брансон е сега во елитно друштво, како МВП на Купот ги наследи Леброн Џејмс и Јанис Адетокумбо. Но, за Њујорк, ова е само почеток. Градот не видел кошаркарска парада низ Бродвеј од 1973 година, кога е роден таткото на Џејлен, Рик Брансон, кој денес е помошен тренер во тимот.
Победата во Купот не гарантира титула во јуни, но ги етаблира Никс како легитимен кандидат. Под водство на Мајк Браун и со лидер како Брансон, Њујорк конечно го има „шампионското парче“ во својот мозаик.
„Ова е одлично и ќе уживаме вечерва. Но, штом заминеме утре, продолжуваме понатаму“, порача Брансон фокусираност на следната цел.
